Het sloeg toe. Ruim een maand geleden alweer. Het was vakantie en de kinderen waren thuis. We maakten ons op voor de feestdagen, verzonnen lekkere recepten voor het kerstdiner, dronken ons wijntje met de kaarsjes aan, de kerstboom in het zicht.

Ik keek om me heen. Vond het gezellig, maar er miste iets. Of eigenlijk was er een tevéél. Een te veel aan spullen, dingetjes, rommeltjes. Een gezin met opgroeiende kinderen heeft veel spullen van vroeger, van nu en voor later. Herinneringen en potentieel afval. En van die dingen die je niet opruimt omdat je ze veel nodig hebt. Speelgoed waar de kinderen vaak mee spelen en steeds weer terugkeren en dingen die er staan. Gewoon, omdat ze er altijd staan. 

Nu heb ik in het najaar veel gewerkt en ben begonnen met mijn yoga-opleiding. Heerlijk om daar al mijn energie aan te geven. Maar er is ook een valkuil. Wanneer ruim je al die spullen weer op? Beginnen aan iets nieuws vind ik heerlijk. Een nieuw schoon begin. Net zo fijn als een nieuw schoon jaar. Blanco. Als een spons neem ik dan het nieuwe in mij op.

Hoeveel kan een mens opnemen voor je overloopt? Het was duidelijk dat je niet alleen maar kunt opnemen! Geen nieuwe spullen meer, geen boeken, leuke accessoires voor in huis, geen opleiding, geen werk. Er komt een moment dat je je moet gaan afvragen: Wat ga ik doen met al die oude zooi? Kan ik het weggooien; heeft het z’n dienst gedaan? Of kan ik iemand anders hier blij mee maken? Wil ik het überhaupt nog? 

Marie Kondo, opruim-expert, laat zien hoe je opruimen op een handige manier kan aanpakken. Ik word er eerst een beetje bang van. Wat gebeurt er als ik alles op een hoop gooi? Heb ik de discipline om dit aan te pakken? Het mooiste van alles vind ik dat zij aandacht geeft aan het sentiment. Welke plek geef je aan waardevolle herinneringen? 

Het sentiment in Marie Kondo’s opruim-methode is waarmee voor mij allemaal begon. Want ik heb ruimte nodig voor mijn herinneringen, dingen waar ik blij van wordt. Maar de ruimte is op. En ik wil graag mijn ruimte terug. 

Als een bezetene ben ik begonnen met opruimen, schoonmaken en werken tussendoor. Ik houd me vast aan het motto van Marie. Bij ieder object vraag ik mijzelf af: “Geeft dit mij een Spark Joy?” Wordt ik er blij van om dit te bewaren? Blij van dit kledingstuk, dit boek? Het geeft mij inspiratie om van ons huis weer een thuis te maken. Een plek waar we blij van worden? Een huis waar weer plek is voor nieuwe ervaringen, liefde en gezelligheid. 

En dan is er ruimte. Om te groeien, te ervaren en talenten te ontwikkelen en samen gelukkig te zijn. Dankbaar voor wat we hebben en los moeten laten. Ik ben nog niet klaar maar wel dankbaar, dat ik iedere dag een beetje los mag laten van wat ik niet meer nodig heb.